Barzani ve Kürdistan İşçi Partisi (PKK) (Göya Roşen

Barzani ve Kürdistan İşçi Partisi (PKK) (Göya RoşenBarzani ve Kürdistan İşçi Partisi (PKK) (Göya Roshan -Güya Aydin)


Barzani ile Kürdistan İşçi Partisi (PKK), kuruluşlarından bu yana karmaşık ilişkiler yaşamışlardır.
Başlangıçta bu iki grup birbirine oldukça yakındı ve Kürtlerin mücadelesinde birlikte iş birliği yapıyorlardı.
Barzani, Irak Kürdistan Demokrat Partisi'nin lideri olarak ve PKK ise Türkiye'de silahlı bir yarı-askeri örgüt olarak, zaman zaman Türkiye ve Irak hükümetleri gibi ortak düşmanlara karşı birlikte mücadele etmişlerdir.

Ancak zamanla bu ilişkiler çeşitli nedenlerle önemli ölçüde değişti.
Bu değişimin başlıca nedenlerinden biri, iki tarafın siyasi ve stratejik yaklaşımlarındaki farklılıklardı.
Barzani daha çok diplomatik siyasete ve özellikle Irak ve Türkiye hükümetleriyle diyalog kurmaya odaklanırken,
PKK, özellikle 1990'lı ve 2000'li yıllarda yaşanan liderlik değişikliklerinin ardından daha radikal politikalar benimseyerek Türkiye’deki silahlı mücadelesine devam etti.

Son yıllarda, özellikle 2013'ten sonra, Barzani ile PKK arasındaki anlaşmazlıklar daha da arttı.
Barzani bir yandan Türkiye ve bölgedeki diğer ülkelerle diyalog ve iş birliğinden yanayken,
PKK ise sınır bölgelerinde, özellikle Türkiye Kürdistanı'nda, silahlı mücadelesini sürdürdü.
Bu anlaşmazlıklar iki grup arasındaki ilişkilerin bozulmasına ve zamanla siyasi ve askeri gerilimlerin doğmasına neden oldu.

Geçmişte Barzani ile PKK arasında daha yakın ilişkiler bulunsa da, bugün her iki grup kendi yoluna gitmiş ve siyasi rakip, hatta düşman haline gelmişlerdir.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı?

Resim
Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı? Yetmiş yıldan fazladır, Filistinliler yalnızca işgal ve soykırıma değil, aynı zamanda dünyanın örgütlü kayıtsızlığına da maruz kalıyorlar. Batılı ülkeler, Avrupa’dan Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne kadar, maddi ya da personel desteği sunmak yerine sessiz kaldılar ya da dolaylı olarak bu suçlara, kimi zaman silah satışıyla kimi zaman İsrail’e diplomatik destek vererek, ortak oldular. Başka bir deyişle, bunca yıl boyunca Filistin’e ne mali ne de insani yardımda bulundular; yalnızca seyirci oldular. Ama bugün, Donald Trump ile kişisel rekabetler ve siyasi oyunlar yüzünden, birdenbire bazı ülkeler “Biz Filistin’i tanıyoruz” diyorlar. Benim sorum şu: Bütün o katliamlar ve kanlı sahneler yaşanırken siz neredeydiniz? Şimdi ne değişti? Filistinlilere ne gibi bir faydanız olacak? Daha açık sorayım: Amacınız ne? Çünkü bu, ciddi bir adım olmaktan çok, bir medya manevrasıdır. İşgalin ve soykırımın doğası değişmedi. Ablukalar sürüyor, evler yıkılıy...
Devamı