Demirtaş, bin yüzlü adam için bir tehdit

Demirtaş, bin yüzlü adam için bir tehdit

Kürtlerin çağdaş tarihinde birçok şahsiyet zulme ve haksızlığa uğramıştır ve bu önemli şahsiyetlerden biri de Selahattin Demirtaş’tır. Ne silaha sarıldı ne de şiddeti teşvik etti; aksine, yumuşak diliyle, kalemiyle ve demokratik politikalarıyla Kürtlerin ve Türkiye’deki tüm ezilenlerin sesi oldu. O, tek suçu adalet, hakikat ve ifade özgürlüğünü savunmak olan bir adamın sembolüdür. Buna rağmen, Türk devleti onu, Öcalan gibi silahlı Kürt liderlerine yakıştırılan suçlamalarla suçladı. Demirtaş yalnızca Kürtlerin değil; birçok Türkün, Alevinin ve özgürlük yanlısının da kalbini kazandı ve bu popülerlik onu Erdoğan’ın en tehlikeli rakibi haline getirdi.

Erdoğan, bin yüzlü adam, bencil politikalarla ve yapısal baskıyla yalnızca iktidarı korumaya önem verdiğini göstermiştir.

Bir zamanlar Newroz’u suç sayan ve Kürtleri yıllarca onu kutladıkları için işkenceye maruz bırakan aynı adam, şimdi Türkiye’de Newroz’u resmî tatil ilan ediyor. Çünkü siyasette, Aliyev’in yanında durmak, gülümsemek ve siyasî çıkarı öncelikli kılmak istiyor! Demirtaş’ın Kürt olduğunu inkâr ediyor ve ona Zaza diyor, oysa Zaza bir lehçedir ve Kürtlerin büyük bir bölümünü oluşturur.

Bununla birlikte, tamamen kişisel nedenlerle, eski Kürdistan başkanı Mesut Barzani’nin yanında durmaya ve Türk bayrağını Irak Kürdistan bayrağıyla yan yana göndere çekmeye hazırdır. Fakat Türkiye’deki Kürtleri ve Kürt kimliğini yok sayar, onları terörist ilan eder. Tüm bunlar, elbette, Erdoğan’ın siyasî cehaletinin ve bölücü gücünün bariz bir örneğidir.

Belki de en ilginç nokta, Erdoğan’ın birçok önemli kararının, siyasî danışmanlarıyla istişare etmek yerine akşamları eşi Emine ile çay ve kraker eşliğinde verdiği kararlara benzemesidir. Çünkü her sabah, siyasî ve toplumsal meseleler dünden tamamen farklı görünür.

Türkiye’nin Azerbaycan ile ilişkisi de Erdoğan’ın bin yüzlü siyasetinin başka bir örneğidir. Daha düne kadar, iki ülke dinî ve tarihî farklılıklar nedeniyle soğuk ilişkilere sahipti, ancak bugün siyasî ve ekonomik çıkarlar nedeniyle aniden yakın müttefik olmuşlardır. Oysa Türkiye nüfusunun büyük bir bölümü hâlâ Azerbaycanlıları tam olarak kabullenmemektedir.

Ancak Demirtaş, karizmatik ve barışçıl kişiliğiyle yalnızca bir Kürt lideri değil, aynı zamanda zulme, adaletsizliğe ve siyasî ikiyüzlülüğe karşı direnişin sembolüdür. Hiçbir gerçek suç işlememiş olmasına rağmen, yalnızca insanlık suçu işlediği ve hakikati savunduğu için hapsedilmesi, Türkiye’nin siyasî tarihinin acı bir örneği ve asla unutulmaması gereken tarihî bir haksızlıktır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı?

Resim
Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı? Yetmiş yıldan fazladır, Filistinliler yalnızca işgal ve soykırıma değil, aynı zamanda dünyanın örgütlü kayıtsızlığına da maruz kalıyorlar. Batılı ülkeler, Avrupa’dan Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne kadar, maddi ya da personel desteği sunmak yerine sessiz kaldılar ya da dolaylı olarak bu suçlara, kimi zaman silah satışıyla kimi zaman İsrail’e diplomatik destek vererek, ortak oldular. Başka bir deyişle, bunca yıl boyunca Filistin’e ne mali ne de insani yardımda bulundular; yalnızca seyirci oldular. Ama bugün, Donald Trump ile kişisel rekabetler ve siyasi oyunlar yüzünden, birdenbire bazı ülkeler “Biz Filistin’i tanıyoruz” diyorlar. Benim sorum şu: Bütün o katliamlar ve kanlı sahneler yaşanırken siz neredeydiniz? Şimdi ne değişti? Filistinlilere ne gibi bir faydanız olacak? Daha açık sorayım: Amacınız ne? Çünkü bu, ciddi bir adım olmaktan çok, bir medya manevrasıdır. İşgalin ve soykırımın doğası değişmedi. Ablukalar sürüyor, evler yıkılıy...
Devamı