Gıda Yardımı Ölüm Tuzaklarına Dönüşürken

Gıda Yardımı Ölüm Tuzaklarına Dönüşürken

Yazar: Gouya Aydin

İnsani onurundan söz eden bir dünyada, “insan hakları” adıyla anılan kurumlar, Filistin halkının sistematik katliamına seyirci kalmaktadır. Bu suç, gizli değil, milyonlarca insanın gözü önünde işlenmektedir. Ancak sessizlik devam ediyor sadece devletlerden değil, insanlığın savunucusu olması gereken örgütlerden de. Bu işbirliğinin en acı ve utanç verici örneklerinden biri, Gazze’de şu günlerde yaşanan felaket karşısında Birleşmiş Milletler’in rolü ve sessizliğidir.


Gazze aylarca tam bir kuşatma altında tutulurken, su, elektrik, ilaç ve yiyecek halktan esirgenmiş, çocuklar açlıktan ölürken gönderilen damla damla gıda yardımı, insani yardım değil, ölüm tuzağına daha çok benzemektedir. Neden? Çünkü defalarca yemek kuyruğu kasıtlı olarak bombalanmıştır. Yardım için sırada bekleyen 800’den fazla kişi hayatını kaybetmiştir. Birleşmiş Milletler bunu biliyor. Gözetmenleri orada. Ama hala sessiz. Ne bir karar, ne etkili bir protesto, ne de “Yeter!” diye haykıran yüksek bir ses var.


Bir barış ve insan hayatını koruma felsefesine sahip küresel bir kurumun, çocukların planlı ölümü karşısında sadece seyirci kalması nasıl mümkün olabilir? Cevap nettir: Birleşmiş Milletler siyaset rehinesidir; insanlığın savunucusu değildir. Güvenlik Konseyi’nin daimi üyeleri, özellikle İsrail’in baş ortağı ABD, ardı ardına veto haklarını kullanarak gerçek bir tepki şansını ortadan kaldırıyor. Bu yüzden kurum pratikte felç olmuş ve rolü “barış koruyucu”dan “suça kayıtsız gözlemciye” dönüşmüştür.


Resmi anlatı şunu söyler: gıda ve insani yardım göndermek uluslararası toplumun görevidir. Ancak bu yardımlar bir ölüm tuzağına dönüştüğünde, insanlar bir parça ekmek için katliam alanına çekildiğinde, artık bu sadece bir “savaş suçu” değil, kasıtlı, yapısal ve planlanmış bir insanlık suçudur. Ve bundan haberdar olup sessiz kalan her kurum suç ortağıdır.


Bu suçlar sadece gece karanlığında değil, kameralar önünde de işleniyor. Aç çocukların kurşunla karşılandığı görüntüler medyaya yansıdı. Birleşmiş Milletler bunları görmüyor mu? Yoksa görüyor da sadece “tarafsız” kalmayı mı tercih ediyor? Şunu söylemek gerekir: Suç karşısında tarafsızlık ihanettir.


Dünyanın pek çok insanı soruyor: İnsani yardım savaşın devamı için bir örtü mü? Neden Filistinlilere yiyecek ulaştırmak için güvenli yollar açılmıyor? Gelen az sayıda yardım neden ciddi destekle değil, belirsizlik, gecikme ve hatta İsrail’in izniyle geliyor? Çünkü her şey, hatta ekmek ve ilaç, aşağılama ve teslimiyet aracı haline getirilmiştir.


Bu ölüm alanında, “Siyonizm” ne demek bilmeyen çocuklar açlık ve kurşunla susturuluyor. Ve dünya, özellikle “insani vicdan” iddiasındaki örgütler sadece yazıyor, rapor ediyor, uyarıyor ama hiçbir şey yapmıyor.


Ve burada şunu söylemek gerekir: Sessizlik işbirliğidir; rapor haklı çıkarma; vicdan sadece bildirilere sıkışmışsa artık vicdan değildir, sadece iki yüzlülüğün maskesidir.


Bir gün küresel adalet için bir mahkeme kurulursa, belki Filistinli kurbanların boş sandalyeleri Birleşmiş Milletler gibi kurumların sandalyelerinin yanına konur böylece dünya görür ki bazı suçlar kurşunla işlenir, bazıları ise sessizlikle

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Şam’da Kaçırılma ve İşkenceden Kurtuluş

Resim
  Şam’da Kaçırılma ve İşkenceden Kurtuluş Travmatik Bir Deneyim ve Uluslararası Kuruluşların İnsan Hayatını Kurtarmadaki Rolü (Gouya Roşen)(Güya Aydin) Günümüzde dünya genelinde pek çok insan, insani krizler ve ciddi insan hakları ihlalleriyle karşı karşıya. Bazı insanlar, öyle zor şartlara düşüyor ki, küresel toplumun yardımı olmadan zulümden kaçmaları mümkün olmuyor. 2010 yılında ben de bu krizin kurbanlarından biri oldum. Suriye’nin başkenti Şam’da kaçırılmam, yalnızca benim değil, ailemin de hayatını derinden değiştirdi. Bu yazıda, yaşadığım acı verici olayı ve uluslararası kuruluşların beni ve ailemi kurtarmadaki hayati rolünü anlatacağım. 2010 yılının Ağustos ayında, Şam’ı sadece gezmek için ziyaret eden sıradan bir yolcuydum. Ne Beşşar Esad rejimiyle ne de muhalif gruplarla herhangi bir bağlantım yoktu. Şehrin sokaklarında dolaşıyor, vitrinlere bakıyordum. Birden, şehrin ana caddelerinden birinde tanımadığım kişiler tarafından kaçırıldım. Hiçbir açıklama yapmadan beni vahşic...
Devamı