Devrilme veya hayatta kalma?

 Devrilme veya hayatta kalma? 

Son yıllarda İran sisteminin kaderi üzerine tartışmalar sürekli olarak iki zıt görüş arasında sürüyor: Bir grup, sonuçları göz ardı ederek sistemin derhal yıkılmasını talep ediyor; diğer grup ise rejim baskıcı politikalarını kesinlikle reddetmesine rağmen, ani çöküşün ülkeyi kaosa ve yabancı egemenliğe sürüklemesinden korkuyor.

Yaygın kanının aksine, ikinci görüş rejimin  savunulmasıyla ilgili değil, varlık ve ulusal güvenliğin korunmasıyla ilgilidir. Modern tarih, aceleyle gerçekleşen devrimlerin acı örnekleriyle doludur: Saddam sonrası Irak, Kaddafi sonrası Libya ve Eşref Gani sonrası Afganistan. Bu üç ülkede halk başlangıçta özgürlük umuduyla sokaklara çıktı; ancak bağımsız ve halkçı alternatif bir yapı eksikliği, kaderlerinin yabancı güçler ve müttefik grupların eline düşmesine yol açtı.

Böyle bir durumda, İran sistemi ulusal gerçekçi bir plan olmadan çöküşü, ne İran halkının özgürlüğüne ne de ulusal egemenliğe önem veren siyonizm ve diğer müdahaleci güçler için benzersiz bir fırsat yaratabilir. Bu yolun sonuçları muhtemelen kaynakların yağmalanması, toprak parçalanması ve uzun süreli istikrarsızlık olacaktır.

Bu nedenle, değişim sadece kötü bir sistemin yerine bağımlı ve yozlaşmış bir rejim getirmekse, mevcut sistemin geçici olarak korunması ne kadar acı da olsa daha ekonomik bir seçenek olur. Değişim, ülkenin bağımsızlığını korumak için gerekli araçların, liderliğin ve bütünlüğün var olduğu zaman gerçekleşmelidir.

Bu iki tehlike arasında bir seçimdir; ve en akıllıca yol, bağımsızlığı korurken özgürlüğe doğru ilerlemek ve yabancı başkentlerde planlanan senaryolardan kaçınmaktır

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Şam’da Kaçırılma ve İşkenceden Kurtuluş

Resim
  Şam’da Kaçırılma ve İşkenceden Kurtuluş Travmatik Bir Deneyim ve Uluslararası Kuruluşların İnsan Hayatını Kurtarmadaki Rolü (Gouya Roşen)(Güya Aydin) Günümüzde dünya genelinde pek çok insan, insani krizler ve ciddi insan hakları ihlalleriyle karşı karşıya. Bazı insanlar, öyle zor şartlara düşüyor ki, küresel toplumun yardımı olmadan zulümden kaçmaları mümkün olmuyor. 2010 yılında ben de bu krizin kurbanlarından biri oldum. Suriye’nin başkenti Şam’da kaçırılmam, yalnızca benim değil, ailemin de hayatını derinden değiştirdi. Bu yazıda, yaşadığım acı verici olayı ve uluslararası kuruluşların beni ve ailemi kurtarmadaki hayati rolünü anlatacağım. 2010 yılının Ağustos ayında, Şam’ı sadece gezmek için ziyaret eden sıradan bir yolcuydum. Ne Beşşar Esad rejimiyle ne de muhalif gruplarla herhangi bir bağlantım yoktu. Şehrin sokaklarında dolaşıyor, vitrinlere bakıyordum. Birden, şehrin ana caddelerinden birinde tanımadığım kişiler tarafından kaçırıldım. Hiçbir açıklama yapmadan beni vahşic...
Devamı