Ateş kimin ocağında? (İsrail ve Filistin) – Güya Aydın (Gouya Roshan)

İsrail ve Filistin çatışmalarının başlangıcından bu yana nesiller geçti, buna rağmen bu toprakların geleceği olan evlatlarımız bu gerçekleri öğrenmek zorunda bırakılıyorlar. Onların çocuklarının kalbinin de ekilen zehirli nefret ve düşmanlık tohumları ile çöle dönüşüp dönüşmeyeceği henüz belli değil.
İkinci dünya savaşının üzerinden 65 yıl gibi bir zaman geçmesine rağmen, insanoğlu bugün bile bedel ödemek zorunda kalıyor.
Atalarının şer ve kirli düşüncelerinin bir ürünü olan savaşın sonuçlarını, kendi türlerinden olan iki toplumun omuzlarına yıkıyor ve birbirlerine düşmelerinden haz alıp rant peşinde koşabiliyorlar. Riyakârlık perdelerinin arasından büyük bir iştahla yeni çıkarların habercisi olan cesetleri seyrediyorlar. Zira her bir ceset, yeni bir şeytani entrikanın devamlılığının güvencedir. Betondan duvarlara itiraz ediyor gibi görünüyorlar, hâlbuki yıllar önce şiddet ve intikam duvarlarının açılışını kendi elleriyle yapmışlardı.
Korkmayın ve dünyanın bu kesimine bir bakın. Bakın ve onları ne hale getirdiklerini bir görün.
Eğer mutluluk huzur anlamına da geliyorsa, onlar dünyanın en sefil/mutsuz insanlarıdır. Bugün onlardan biri diğerinden daha silahlı ve yol açtığı hasarlar çok daha büyük olabilir, ama o da sonuçlarından, doğuracağı neticeden korkuyor. Bir gün gücü azaldığında, intikam dikenlerinin bu kez onun vücuduna saplanacağını, o da çok iyi farkında. İhtimalen, saldırganlıkları da bu korku ve endişelerden kaynaklanıyor.
Onlar için şeytani planlar üretip, dünya insanlarına barış diye yutturmaya çalışıyorlar. Tabi çok yaratıcı olduklarını da söylemek gerekir. Zira uygulanması mümkün olamayan barış planları üretmek, her babayiğidin harcı değil.
Hatta barışı, taraflardan birinin yok oluşunda görenler bile var.
Acaba böyle yaratıcı ve barışçıl düşüncelere sahip olan insanlar savunulduğu sürece barış beklentimiz olabilir mi?