Suriye’deki Iraklı mülteciler (2) - Güya Aydın (Gouya Roshan)

Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin (Şam Ofisi) Adaletsizliği Üzerine


Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin (BMMYK - Şam ofisi) adaletsizliğini ortaya koymak amacıyla bu konu hakkında bir kez daha yazma gereği duyuyorum. Zira zulüm karşısında sessizlik hâkim ve gerçekler görmezden geliniyor.

Hiç kimse bu kuruluşun adaletsizliğinden söz etmiyor. Oysa bu insanlar ölüm korkusuyla ülkelerini terk ediyorlar. Irak’ın birçok bölgesinde her gün yaşanan patlamalar nedeniyle yüzlerce insan hayatını kaybediyor. Buna rağmen, bu kuruluş onlara ne saygı gösteriyor ne de haklarını tanıyor. Aksine, onları eski gazete ve plastik şişe toplamak, seyyar satıcılık yapmak gibi en basit ve onur kırıcı işlere mecbur bırakıyor; adeta işkence gibi bir yaşam sürmeye mahkûm ediyor.

Bu tavrın hangi esasa dayandığını ve bu kuruluşun neden en temel görevlerini dahi yerine getirmediğini anlamış değilim. Örneğin, BMMYK’nın her mülteciyi veya sığınmacıyı listeye göre çağırması gerekirken, yardımları ve başvuruları ayrı günlere bölerek büyük bir karmaşaya yol açıyor. Mülteciler kayıt için geceden itibaren binanın karşısındaki caddede beklemek zorunda kalıyorlar. Sabah saat sekizden sonra BM çalışanları ellerindeki numaralarla dışarı çıkıyor ve onları sırayla içeri alıyorlar. Rahat koltuklarında oturup kahvelerini içen BM çalışanlarının karşısında, mülteciler ayakta bekleyip yalvarmak zorunda bırakılıyor. Keşke tüm bu çabanın sonunda bir karşılık alınıyor olsaydı ama genelde verilen cevap sadece şu oluyor: “Bir yıl sonra sizi arayacağız.”

Bazen düşünüyorum: “Bu insanlar neden böyle bir zulüm karşısında susuyor ve bu aşağılanmaya nasıl katlanıyorlar?” Acaba savaş, insanın direnme yetisini mi yok ediyor? Belki de asıl sebep Irak’a geri gönderilme korkusudur. Bu sorulara yanıt bulamıyorum, ama şunu çok iyi biliyorum: Bu sessizliğin sebebi kesinlikle “çıkar” değil. Zira ortada ne düzenli bir maaş, ne düzgün bir sağlık hizmeti, ne de çalışma izni var. Onların sesini duyan kimse yok. Her yönden adaletsizlikle karşı karşıyalar.

İnsan haklarını koruduklarını iddia eden ülkelerin elçilikleri ise, tüm bu insanlık dışı uygulamalara rağmen gözlerini ve kulaklarını kapamış durumdalar. Bu kuruluşla iş birliği yapmaya da yanaşmıyorlar. Hatta Iraklı mültecilerin bu elçiliklere başvurması neredeyse imkânsız hâle gelmiş. “Ben Iraklıyım” cümlesini duyar duymaz telefonları kapatıyorlar.

Peki, bu duruma zemin hazırlayan Avrupa ülkeleri neden Iraklı mültecilere yardım etmiyorlar? Yoksa onların ülkelerine geri dönmesini mi bekliyorlar? Aklıselim sahibi herkes bunun imkânsız olduğunu bilir. Öyleyse Iraklı mültecilerin durumu artık ciddiyetle ele alınmalı ve bu halkın dramına bir çözüm bulunmalıdır.

Saygılarımla,
Güya Aydın

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı?

Resim
Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı? Yetmiş yıldan fazladır, Filistinliler yalnızca işgal ve soykırıma değil, aynı zamanda dünyanın örgütlü kayıtsızlığına da maruz kalıyorlar. Batılı ülkeler, Avrupa’dan Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne kadar, maddi ya da personel desteği sunmak yerine sessiz kaldılar ya da dolaylı olarak bu suçlara, kimi zaman silah satışıyla kimi zaman İsrail’e diplomatik destek vererek, ortak oldular. Başka bir deyişle, bunca yıl boyunca Filistin’e ne mali ne de insani yardımda bulundular; yalnızca seyirci oldular. Ama bugün, Donald Trump ile kişisel rekabetler ve siyasi oyunlar yüzünden, birdenbire bazı ülkeler “Biz Filistin’i tanıyoruz” diyorlar. Benim sorum şu: Bütün o katliamlar ve kanlı sahneler yaşanırken siz neredeydiniz? Şimdi ne değişti? Filistinlilere ne gibi bir faydanız olacak? Daha açık sorayım: Amacınız ne? Çünkü bu, ciddi bir adım olmaktan çok, bir medya manevrasıdır. İşgalin ve soykırımın doğası değişmedi. Ablukalar sürüyor, evler yıkılıy...
Devamı