İran hapishanelerinden manzaralar- Güya Aydın (Gouya Roshan)


İran hapishanelerinden manzaralar


İran hapishaneleri, hiçbir uluslararası insan hakları kuruluşu tarafından denetlenmemekte ve her gün birçok insan siyasi ve kültürel düşünceleri nedeniyle bu hapishanelere gönderilmektedir. Buna rağmen İnsan Hakları Komisyonu, bu adaletsizliğe karşı sessiz kalmakta, İranlı siyasi mahkûmların haklarını görmezden gelmeye devam etmektedir.

Bu mahkûmların koşulları, Guantanamo Hapishanesi ile bile kıyaslanamayacak kadar kötüdür. Bu hücreler ve hapishaneler, uluslararası hukuk ve standartlar çerçevesinde ne inşa edilmiş ne de denetlenmektedir. Tahammül sınırlarını zorlayan ve çoğunlukla mahkûmların gözleri kapatılarak gerçekleştirilen insanlık dışı işkenceler, yalan itiraflara yol açmaktadır.

Mahkûmların hem psikolojik hem de fiziksel çöküşüne neden olan, serbest bırakıldıktan sonra bile intihar vakalarının artmasına sebep olan tecavüz olayları yaygınlaşmaktadır. Hapishaneler aşırı kalabalık olup, genellikle birden fazla kişi aynı hücrede tutulmakta ve kötü havalandırma nedeniyle hepatit ve solunum yolu hastalıkları hızla yayılmaktadır.

Bazı mahkûmlar haftada sadece 120 dakika hava alma hakkına sahipken, bu uygulama tüm mahkûmlara uygulanmamaktadır. Duvarların rengi ve 24 saat açık kalan floresan ışıkları, göz sorunlarına ve psikolojik rahatsızlıklara sebep olmaktadır. Temizlik ise siyasi mahkûmların karşı karşıya olduğu ve en belirgin sorunlardan biridir.

İnsan Hakları Komisyonu, siyasi mahkûmların “ortadan kaybolması” ve yargılanma süreçlerini görmezden gelmektedir. Siyasi mahkûmların dosyaları yargı organlarına iletilmemekte; istihbarat teşkilatı ise kendi yetkisiyle bu kişilerin akıbetine karar vermeye devam etmektedir.

Dosyaların yalnızca küçük bir kısmı İslam Devrimi Mahkemelerine gönderildiği için İran yönetimi, birçok siyasi mahkûmun varlığını kolaylıkla reddedebilmektedir.

Buna karşılık, uyuşturucu ticareti suçundan idama mahkûm edilenler, İran sistemine milyonlarca dolar rüşvet ödeyerek hapishane kapılarını açtırmakta ve bir anda Irak Kürdistan Bölgesi veya Türkiye gibi komşu ülkelerde ortaya çıkmaktadırlar. Bazıları ise Birleşmiş Milletler tarafından siyasi mülteci statüsüne kabul edilerek Avrupa ülkelerine gönderilmekte ya da Irak Kürdistan Bölgesi’nde rahatça yaşamlarını sürdürmektedir. Türkiye’de Birleşmiş Milletler Ofisi tarafından Finlandiya’ya gönderilen K.M. ve Kürdistan Bölgesi’nde yaşayan O.J. gibi.

Bu gerçekler, geçmiş için büyük bir utanç, gelecek için ise derin bir endişe kaynağıdır.

Saygılarımla,
Güya Aydın


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı?

Resim
Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı? Yetmiş yıldan fazladır, Filistinliler yalnızca işgal ve soykırıma değil, aynı zamanda dünyanın örgütlü kayıtsızlığına da maruz kalıyorlar. Batılı ülkeler, Avrupa’dan Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne kadar, maddi ya da personel desteği sunmak yerine sessiz kaldılar ya da dolaylı olarak bu suçlara, kimi zaman silah satışıyla kimi zaman İsrail’e diplomatik destek vererek, ortak oldular. Başka bir deyişle, bunca yıl boyunca Filistin’e ne mali ne de insani yardımda bulundular; yalnızca seyirci oldular. Ama bugün, Donald Trump ile kişisel rekabetler ve siyasi oyunlar yüzünden, birdenbire bazı ülkeler “Biz Filistin’i tanıyoruz” diyorlar. Benim sorum şu: Bütün o katliamlar ve kanlı sahneler yaşanırken siz neredeydiniz? Şimdi ne değişti? Filistinlilere ne gibi bir faydanız olacak? Daha açık sorayım: Amacınız ne? Çünkü bu, ciddi bir adım olmaktan çok, bir medya manevrasıdır. İşgalin ve soykırımın doğası değişmedi. Ablukalar sürüyor, evler yıkılıy...
Devamı