Irak Bölgesel Kürt Hükümeti’nin şuanki durumu – Güya Aydın (Gouya Roshan)

Irak Bölgesel Kürt Hükümeti’nin şuanki durumu

Irak Kürdistan halkı, her ne kadar uzun yıllar Baas rejiminin zulmüne maruz kalmış olsa da, iyi niyetli ve cana yakın bir tavır sergilemektedir. Resmî dilleri Kürtçe ve Arapçadır; İran'da mülteci olarak yaşamış olmalarından dolayı da Farsçaya yabancı değillerdir. Kadınlar geleneksel kıyafetlerini daha çok davetlerde giymekte, günlük yaşamlarında ise modern kıyafetleri tercih etmektedir. Erkeklerde ise Kürt kıyafeti hâlâ yaygın biçimde kullanılmaktadır.

Bölgede sınıfsal farklılıklar oldukça dikkat çekicidir. Halkın yaklaşık %80’i, aylık 300 doların altında gelirle geçinmektedir. Bu miktar, kira ve elektrik gibi temel ihtiyaçların yüksek maliyeti göz önüne alındığında oldukça yetersizdir. Kürdistan Televizyonu'nun bir muhabirinin belirttiğine göre, devlet kurumlarında yeterli istihdam yoktur. Hükümetin başında bulunanların yakınları ise, herhangi bir görevde çalışmadan maaş almakta ve yalnızca maaş günlerinde ortalıkta görünmektedir.

Bu durum nedeniyle, aynı bölgeden birçok kişi kalacak yer bulamadığı için, güneyden savaş nedeniyle kaçıp çadırlarda yaşayan Araplara katılmış durumdadır. Şartlar ise son derece ağırdır. Bölge meclisinin bir üyesi olan E.R., "Birçok hayırsever, bu insanların durumunu iyileştirmek ve en azından temel ihtiyaçlarını karşılamak istedi, ancak hükümet birkaç dönüm arazi tahsis etmeye bile yanaşmadı" demektedir. Öte yandan, Celal Talabani'nin eşi Hero İbrahim gibi bazı siyasi figürlerin yalnızca Kürdistan’da değil, Kerkük’teki arazilere bile el koydukları ve kendilerini bu toprakların gerçek sahibi olarak gördükleri iddia edilmektedir.

Irak Kürdistan Yurtseverler Birliği (IKYB) ile Irak Kürdistan Demokrat Partisi (IKDP) liderleri, Amerika’nın askeri operasyonundan önce uzun yıllar birbirlerinin sert muhalifleri olmuşlardır. Eski yandaşlarının ifadesine göre, aynı ırktan ve mezhepten olan halkı yıllarca karşı karşıya getirmişlerdir. Bugün ise bu iki liderlik çevresi birleşmiş; ancak yine de kendi yakın çevreleri tüm imkânlardan faydalanmaktadır.

Bağdat’tan Kürdistan bölgesine gönderilen bütçenin yalnızca küçük bir bölümü harcanmakta, geri kalanı ise kişisel servetlere eklenmektedir. Halk ise hâlâ temiz içme suyu ve elektrik gibi temel hizmetlerden yoksundur. İş olanaklarından yararlanamamış ve kültürel-bilimsel düzey açısından oldukça geride kalmış durumdadır. Basit sağlık sorunları veya ameliyatlar için bile Ürdün, İran ya da Suriye’ye gitmek, yüksek masraflar yapmak zorunda kalmaktadırlar.

Evet, bölgede bazı sermaye sahipleri tarafından yabancı alıcılar ümidiyle birçok yeni inşaat yapılmaktadır. Ancak halkın bu evleri satın alma gücü yoktur; yalnızca uzaktan bakmakla yetinmektedir. Bu nedenle, emlak sektörü bölgede en az gelir getiren alanlardan biri haline gelmiştir.

Kürdistan halkının büyük kısmı, iktidardakilerin halkın refahı için değil, yalnızca kendi çıkarları için çalıştığı kanaatindedir. Halk, haklarını koruyacak bir liderin eksikliği ve içinde bulundukları hassas koşullar nedeniyle tepkisiz kalmakta ve mevcut düzene katlanmak zorunda hissetmektedir. Bu koşullar devam ettiği sürece, bölgenin demokratikleşmesi ya da ekonomik kalkınması mümkün görünmemektedir.

Aynı zamanda, bölgede ciddi anlamda istihdam alanları yaratılmasına ve bilimsel yatırımlara ihtiyaç vardır. Aksi takdirde, ekonomi yalnızca petrol gelirine bağlı kalacak ve merkezi hükümetin bu geliri Kürdistan bölgesine aktarması konusunda hiçbir güvence olmayacaktır. Bu da, gelecekte daha büyük bir istikrarsızlık ve toplumsal huzursuzluk riski yaratacaktır

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı?

Resim
Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı? Yetmiş yıldan fazladır, Filistinliler yalnızca işgal ve soykırıma değil, aynı zamanda dünyanın örgütlü kayıtsızlığına da maruz kalıyorlar. Batılı ülkeler, Avrupa’dan Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne kadar, maddi ya da personel desteği sunmak yerine sessiz kaldılar ya da dolaylı olarak bu suçlara, kimi zaman silah satışıyla kimi zaman İsrail’e diplomatik destek vererek, ortak oldular. Başka bir deyişle, bunca yıl boyunca Filistin’e ne mali ne de insani yardımda bulundular; yalnızca seyirci oldular. Ama bugün, Donald Trump ile kişisel rekabetler ve siyasi oyunlar yüzünden, birdenbire bazı ülkeler “Biz Filistin’i tanıyoruz” diyorlar. Benim sorum şu: Bütün o katliamlar ve kanlı sahneler yaşanırken siz neredeydiniz? Şimdi ne değişti? Filistinlilere ne gibi bir faydanız olacak? Daha açık sorayım: Amacınız ne? Çünkü bu, ciddi bir adım olmaktan çok, bir medya manevrasıdır. İşgalin ve soykırımın doğası değişmedi. Ablukalar sürüyor, evler yıkılıy...
Devamı