Ateş kimin ocağında? (İsrail ve Filistin) – Güya Aydın (Gouya Roshan)

İsrail ve Filistin çatışmalarının başlangıcından bu yana nesiller geçti.


Buna rağmen bu toprakların geleceği olan çocuklarımız, hâlâ geçmişin ağır yükünü öğrenmek ve taşımak zorunda bırakılıyor.
Henüz belli değil; onların çocuklarının kalpleri de, kendilerinden önce gelenler gibi, nefret ve düşmanlık tohumlarıyla bir çöle dönüşecek mi?

İkinci Dünya Savaşı'nın üzerinden 65 yıl geçmiş olsa da, insanoğlu hâlâ o savaşın bedelini ödemeye devam ediyor.
Atalarının karanlık ve kirli hesaplarının ürünü olan savaşların sonuçları, bugünün insanlarının omuzlarına yükleniyor.
İki halkın birbirine düşmesinden çıkar sağlayanlar, bu durumdan gizli bir haz duyuyor ve rant peşinde koşuyorlar.

Riyakârlık perdelerinin arkasından büyük bir iştahla, yeni çıkarların habercisi olan cesetleri izliyorlar.
Çünkü her bir ceset, yeni bir şeytani planın devamı için bir garanti, bir gerekçedir.
Betondan örülmüş duvarlara sanki karşı çıkıyorlarmış gibi davranıyorlar, oysa yıllar önce, bizzat kendi elleriyle şiddet ve intikamın duvarlarını örmüşlerdi.

Korkmayın ve bu dünyanın acı çeken köşesine bir kez bakın.
Bakın da onları ne hâle getirdiklerini görün.
Eğer mutluluk huzur demekse, onlar şu an dünyanın en mutsuz insanlarıdır.
Bugün belki biri diğerinden daha güçlü ve silahlı olabilir, verdiği zarar daha büyük olabilir;
ama o da çok iyi biliyor ki, bir gün gücü tükenirse, intikam dikenleri bu kez kendi bedenine saplanacak.
Muhtemelen, saldırganlıklarının temelinde de bu korku ve endişe yatıyor.

Bir yandan şeytani planlar üretip, diğer yandan tüm dünyaya bunları “barış” diye pazarlıyorlar.
Üstelik çok yaratıcı oldukları da söylenebilir.
Zira, uygulanması mümkün olmayan barış planları üretmek, herkesin harcı değildir.

Hatta barışı, taraflardan birinin yok oluşunda görenler bile var.
Peki, gerçekten barışı bu şekilde savunanlar sayesinde barışa ulaşmak mümkün mü?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı

Resim
  Ortadoğu’nun Binbir Yüzlü Adamı Recep Tayyip Erdoğan ve Çağdaş Dünyada Katmanlı İktidar Siyaseti Üzerine Bir Analiz  Siyasetin karmaşık ve çok katmanlı dünyasında bazen öyle figürler belirir ki, onları alışılmış tanımlara sığdırmak mümkün değildir; bir kelimeyle ya da tek bir özelliğiyle anlatılamayacak şahsiyetlerdir bunlar. Recep Tayyip Erdoğan da hiç kuşkusuz bu figürlerden biridir, binbir maskesi, rolü ve taktiği olan bir adam. O sadece bir siyasetçi değil, aynı zamanda iktidar sahnesinin usta bir rejisörüdür; sahneyi kurar, rolleri değiştirir ve görünüşte kimseyi incitmeden, taşları sessizce yerinden oynatır. Kimi için halkın sesi ve yoksulların kurtarıcı lideridir; kimine göre ise çağımızın en kurnaz siyasi figürüdür. Erdoğan, siyasi kariyerine reformist, halkçı ve dindar kesimlere yakın bir profil çizerek başladı. Ekonomiyi toparladı, Batı’ya gülümsedi, NATO ile ittifakı sürdürdü ve Avrupa Birliği hayalini canlı tuttu. Ancak bu yüz zamanla değişti. Maskenin altından y...
Devamı

Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar

Resim
Filistin: Bitmeyen Bir Suç ve Gömülmüş Vicdanlar Sessizlik, bir suç ortaklığıdır Bu çok bölümlü yazı dizisinde, sizi bazı kritik noktalara dikkat çekmek istiyorum: Siyasi partilerin, devletlerin ve küresel aktörlerin nasıl kasıtlı bir kayıtsızlık ve eylemsizlikle Filistin halkını ölüme sürüklediğini birlikte göreceğiz. Karşımızdaki mesele yalnızca siyasi bir sorun değil. Filistin’de yaşananlar, açıkça ahlaki bir çöküşün ve küresel vicdanın iflasının göstergesidir. Şimdi kendimize şu soruyu sormanın zamanı geldi: Neden Filistin artık bir siyasi mesele değil? Çünkü siyaset çoktan bu alandan çekildi ve yerini kayıtsızlığa, çıkarcılığa ve ikiyüzlülüğe bıraktı. Filistin artık siyasî bir mesele değil, sadece bir toplu mezardır. Diplomatik gülümsemeler, anlamsız toplantılar ve insan hakları örgütlerinin utanç verici sessizliğiyle nedeniyle her gün üzerine daha fazla toprak atılıyor. Ama bu toprak kan kokuyor. Yanmış çocuk etinin kokusu, titreyen bir annenin elindeki kuru ekmeğin kokusu ve ald...
Devamı

Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı?

Resim
Tanıma mı, Yoksa Kanlı Elleri Yıkamak mı? Yetmiş yıldan fazladır, Filistinliler yalnızca işgal ve soykırıma değil, aynı zamanda dünyanın örgütlü kayıtsızlığına da maruz kalıyorlar. Batılı ülkeler, Avrupa’dan Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’ne kadar, maddi ya da personel desteği sunmak yerine sessiz kaldılar ya da dolaylı olarak bu suçlara, kimi zaman silah satışıyla kimi zaman İsrail’e diplomatik destek vererek, ortak oldular. Başka bir deyişle, bunca yıl boyunca Filistin’e ne mali ne de insani yardımda bulundular; yalnızca seyirci oldular. Ama bugün, Donald Trump ile kişisel rekabetler ve siyasi oyunlar yüzünden, birdenbire bazı ülkeler “Biz Filistin’i tanıyoruz” diyorlar. Benim sorum şu: Bütün o katliamlar ve kanlı sahneler yaşanırken siz neredeydiniz? Şimdi ne değişti? Filistinlilere ne gibi bir faydanız olacak? Daha açık sorayım: Amacınız ne? Çünkü bu, ciddi bir adım olmaktan çok, bir medya manevrasıdır. İşgalin ve soykırımın doğası değişmedi. Ablukalar sürüyor, evler yıkılıy...
Devamı